ไกสอน พมวิหาน หรือ สุวรรณเขต (ลาว: ????? ????????) เป็นเมืองเอกของแขวงสุวรรณเขต ประเทศลาว เดิมชื่อเมือง คันธบุรี (?????????; คันทะบูลี) ต่อมาได้เปลี่ยนเป็น เมืองไกสอน พมวิหาน เพื่อเป็นเกียรติแก่อดีตประธานประเทศ ไกสอน พมวิหาน ซึ่งเป็นชาวสุวรรณเขต เมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2548 ซึ่งตรงกับวันเกิดปีที่ 85 ของไกสอน พมวิหาน
เริ่มในสมัยขอมเรืองอำนาจ เมืองนี้มีชื่อว่า สุวรรณภูมิประเทศ เป็นเมืองที่อุดมสมบูรณ์ด้วยทรัพยากรธรรมชาติ ในปี พ.ศ. 2120 ท้าวหลวงและนางสิมได้อพยบผู้คนจากภาคเหนือลงมาตั้งหมู่บ้านชื่อว่าบ้านหลวงโพนสิม ห่างจากตัวเมืองปัจจุบันประมาณ 18 กิโลเมตร เส้นทางเดียวกับไปพระธาตุอิงฮัง ครั้นถึง พ.ศ. 2185 ท้าวสิมพลีบุตรชายได้พาชาวบ้านหลายสิบครอบครัวแยกออกไปตั้งเมืองใหม่เป็นชุมชนริมฝั่งแม่น้ำโขงประวัติการก่อตั้งเมืองสุวรรณเขตยังเกี่ยวพันกับการก่อตั้งจังหวัดมุกดาหารในฝั่งไทย เพราะชาวบ้านที่อพยพมาจากบ้านโพนสิมได้ข้ามไปตั้งบ้านเรือนทางฝั่งขวาแม่น้ำโขงแล้วก่อตั้งเมืองมุกดาหารขึ้น
การเดินทางไปเมืองสะหวันนะเขตจากประเทศไทย สามารถทำได้โดย ผ่านด่านพรมแดนที่สะพานมิตรภาพไทย-ลาว 2 (มุกดาหาร-สะหวันนะเขต) ตำบลบางทรายใหญ่ อำเภอเมืองมุกดาหาร จังหวัดมุกดาหาร เป็นจุดกึ่งกลาง ในการเดินทางระหว่าง เวียงจันทน์หาปากเซ และมีความกว้างที่แคบที่สุดในประเทศลาว ทำให้การเดินทางจากมุกดาหาร (ประเทศไทย) สู่ประเทศเวียดนามที่ใกล้ที่สุด ตามเส้นทาง R9 ซึ่งเมืองนี้ รัฐบาลลาว ได้อนุญาตให้นักลงทุนภายใน และ ต่างชาติเข้ามาลงทุน โดยก่อตั้ง เขตเศรษฐกิจพิเศษ ถืง 2 แห่ง คือ เขตเศรษฐกิจพิเศษสะหวัน และ เขตเศรษฐกิจพิเศษเซโน
